social

ผมจรดปลายนิ้วลงบนแป้นพิมพ์ ด้วยจิตใจที่ไม่ปกติ ไม่สดชื่น แจ่มใสเหมือนเคย
หลายวัน หลายเดือนที่ผ่านมา พบได้รู้จัก ได้พูดคุย ได้รับฟังเรื่องราวจากปากของผู้คน
เรื่องราวที่มันทำให้ผมรู้สึกว่า “คิดกันได้แค่นี้หรือ” หรือเพราะไม่คิดเลยเป็นแบบนั้น ผมไม่ทราบ …

ความรู้สึกแย่ๆมันเกิดขึ้น เพราะคนที่เราคิดว่า “เรารู้จัก” “คนสนิท” มีความคิดในสิ่งที่ไม่น่าเชื่อว่าจะคิดแบบนั้น
อันที่จริง… ผมไม่ควรคิดมาก คิดเล็กคิดน้อยกับเรื่องแบบนี้
แต่… ถ้าเป็นคนที่รู้จักผมมานาน จะรู้ว่าผม “คิดมาก” เป็นที่สุด คิดซ้ำๆ หลายครั้งที่วนเวียนไม่มีทางออก
ผมพูดปลอบ พูดให้กำลังใจคนอื่นเสมอๆว่า “คิดเรื่องตัวเองมากๆ คนอื่นช่างมัน รักตัวเองมากๆ”
แต่…​ คนที่พูด ซึ่งก็คือตัวผมเอง ผมไม่ได้ตามที่พูดหรอก ผมไม่อาจสลัดความคิดนั้นได้จริงๆ

ความรู้สึกแย่ ที่เกิดขึ้น ถ้าหากจะเขียนให้สั้นให้สั้น กระชับ เอาไปทวีตได้ใน 140ตัวอักษร ผมคงจะเขียนว่า

“เหล่าผู้ชายทั้งหลาย หยุดทำลายผู้หญิง เพื่อค้นหาผู้หญิงที่สมบูรณ์แบบเสียเถอะ เพราะความไม่สมบูรณ์แบบทำให้ความรัก มันสมบูรณ์”

ยังมีผู้ชายที่คบกับผู้หญิงหลายๆคนพร้อมกัน… เพื่อเลือกหาคนที่ “ใช่”
แต่… พวกเขาไม่ได้ “สนใจ” ความรู้สึกของพวกเธอเหล่านั้นเลย
ว่าการที่ …​ คุณคบกับเธอ ทำดีต่อเธอในตอนแรก แล้วก็ทอดทิ้งในภายหลัง
มัน ….​ “เห็นแก่ตัว”

คุณค้นหาผู้หญิงที่จะมาเป็นเมียของคุณ … จนคุณเจอคนที่ใช่ เคยถามตัวเองไหมว่า
“เส้นทางความรักของคุณสร้างมาจากรอยน้ำตาของผู้หญิงมากมายเท่าไหร่”

เรื่องน่าเศร้านั้น เกิดขึ้นเมื่อ ผุ้ชายสักคนมีความคิดว่า
“แม่ของลูกต้องเป็นสาวบริสุทธฺ์ เท่านั้น”

สาวบริสุทธฺ์ สาวบริสุทธฺ์ สาวบริสุทธฺ์ สาวบริสุทธฺ์ สาวบริสุทธฺ์ สาวบริสุทธฺ์ สาวบริสุทธฺ์ สาวบริสุทธฺ์
ดังก้องอยู่ในหัวของผม พร้อมกับคำถามว่า
“กว่าจะเจอสาวสาวบริสุทธฺ์ เพื่อจะแต่งงาน มีสาวกี่คนที่ต้องไห้ยามถูกบอกเลิกจากปากของคุณ มีอีกกี่คนที่ถูกทอดทิ้ง เมื่อคุณรู้ว่าเธอไม่สาวบริสุทธฺ์
และถ้าคุณเจอสาวบริสุทธฺ์ คุณพรากพรหมจารีเธอไป…​ แล้วคุณพบว่า เธอไม่เหมาะกับคุณ แล้วคุณก็ทิ้งเธอไป”

ผู้ชายพรากความบริสุทธฺ์จากผู้หญิงด้วยคำหวาน
“ผมรักคุณ”

เหล่าผู้ชายมากมายที่หวังจ้องจะทิ่มแทง และทอดทิ้ง เพียงเพราะจะได้มีเรื่องไปอวดเพื่อนว่า
“กูได้ฟันแล้ว”

ความเจ็บปวดมันเกิดขึ้นอีกครั้ง เมื่อผู้ชายที่ “ฟันแล้วทิ้ง” ดันมีความคิดว่า “แม่ของลูกต้องเป็นสาวบริสุทธฺ์ เท่านั้น”
แล้วผู้หญิงที่ไม่ซิง มันผิดนักหรือ? มันบาปมากหรือ?​ มันน่าเกลียดมากหรือ? ทำไมถึงเอามาเป็นแม่ของลูกไม่ได้ … ผมไม่เข้าใจ

ผู้หญิงที่เสียความบริสุทธฺ์ไป ก็เพราะใครหละ … เพื่อคุณ … เพื่อคนที่เธอคิดว่า
“คุณรักเธอ และเธอก็รักคุณ”

ด้วยคำหวาน คำออดอ้อน คำสัญญา … หรือการใช้กำลัง
เหล่าผู้ชายก็ได้พรากพรหมจารี จากเธอไป …​ ตลอดการ

สาวน้อยที่ถูกคุณพรากความบริสุทธฺ์ไปนั้น เธอให้คุณไป เพราะรัก เพราะไว้ใจ เพราะเชื่อใจ
แล้วคุณก็ทิ้ง … เธอไป เพราะ คุณบอกว่า “เราเข้ากันไม่ได้”

รอยน้ำตาของสาวน้อยเหล่านั้น มากมายแค่ไหน คุณคงไม่เข้าใจหรอก

เหนือกว่านั้น… กว่าพวกผู้ชายที่คิดแบบนั้น ยังมี พ่อตา และแม่ยาย
ยังมีคุณแม่ของผู้ชาย ที่พร่ำสอนลูกชายว่า “แม่ของลูกชายแม่ต้องเป็นสาวบริสุทธฺ์ เท่านั้น”

มันเป็นความรู้สึกเศร้าที่เกิดขึ้นมา เมื่อยามได้ยินเหล่าแม่แม่พูดคุยกันว่า
“ลูกสาวบ้านนั้น ท่าทางมันแรด แม่ไม่ชอบ”
“แฟนของลูก… แต่งตัวแบบนี้ แม่ไม่ชอบ”
“ท่าทางแบบนี้ คงผ่านผู้ชายไม่เยอะ แม่ไม่เอา”
“คบไปก็เลิก ท่าทางจะแรง”
และอีกมากมาย …

ทำไมเหล่าแม่แม่ มีความคิดแบบนั้น? … ผมไม่เข้าใจ
หลายครั้งที่เมื่อได้ยินเหล่าแม่แม่พูดคุยกันแบบนั้น ผมมักจะเสือกเข้าไป ตั้งคำถามว่า “แล้วแม่แม่รู้ได้อย่างไรละครับ ว่า แรด ? ว่าผ่านผู้ชายมาเยอะ?”
เหล่าแม่แม่กว่า 90% จะตอบ ว่า “แม่ผ่านน้ำร้อนมาเยอะ ดูออกละกัน”
ผมได้แต่ยิ้มน้อยๆ … แต่ในใจกลับเศร้าสร้อย .. หลายครั้งที่อยากจะตอบโต้กลับไปว่า
“คุณรู้จักลูกชายตัวเอง มากแค่ไหน?”

ผุ้หญิงที่ภายนอกดูท่าทางแรด ท่าทางผ่านผู้ชายเยอะ คุณรู้ได้อย่างไร?
ผู้หญิงที่แลดูเรียบร้อย เป็นกุลสตรี คุณรู้ได้อย่างไร?
ซึ่ง … ถึงจะรู้ไป มันก็ไม่ได้เป็นเครื่องการันตี ว่า ชีวิตคู่ของเขาและเธอ จะอยู่ด้วยกันตราบชั่วชีวิต
ไม่ใช่เลย …

การคบหา การแต่งงาน คู่ชีวิต …

ถ้าเป็นสมัยก่อน สมัยที่ครอบครัวไทย ยังเป็นครอบครัวใหญ่ อยู่ดุแลกันด้วยความรัก ความเข้าใจ การพูดจา ญาติพี่น้องพร้อมหน้า สามัคคีและเข้าใจกัน
การที่เราพาผู้หญิงไปไหว้ พ่อ-แม่ ให้อยู่ในสายตาท่าน เป็นความคิดที่ดี เพราะ พ่อ-แม่ รู้ว่าเราเป็นยังไง การคบกันอยู่ในสายตา ห่างๆ การหลอกลวงมีน้อย

แต่ในปัจจุบัน ในยุคที่เราเลี้ยงลูกด้วยเงิน
อนุบาล – ส่งเข้ากวดวิชา
ประถม – ส่งเข้ากวดวิชา – โรงเรียนดัง – หอพัก
มัธยม – โรงเรียนดัง – กวดวิชา – หอพัก/คอนโด
มหาวิทยาลัย – หอพัก/คอนโด

ในยุคที่เราสื่อสารกันผ่าน BBM Facebook และ Mobile
เหล่า คุณพ่อ/คุณแม่ รู้จักลูกของตัวเอง มากแค่ไหน?

การที่ลุกชายได้แต่งงานกับ ผู้หญิงที่แลดู น่ารัก เรียบร้อย มีการศึกษา ไม่แรด ตั้งหน้าตั้งตาเรียน และทำงาน ไม่สนใจผู้ชาย
มันไม่ได้เป็นข้อบ่งชี้ว่า “ชีวิตคู่จะไปกันรอด”

ผมพูดเสมอๆว่า “ความรักเป็นเรื่องของคนสองคน แต่คนสองคนที่รักกันอาจไม่ได้อยู่ด้วยกัน”

เหล่าผู้ชายที่ได้แต่งงานกับสาวบริสุทธฺ์ไป … เพราะคุณฝังใจว่า ต้องแต่งงานกับสาวบริสุทธฺ์เท่านั้น อาจเพราะเป็นความคิดของคุณเอง หรือเพราะ แม่แม่เหล่านั้น
จะมีสักกี่คู่ … ที่อยู่ด้วยกัน ตราบจนวันตาย

ผู้ชายที่ค้นหาสาวบริสุทธฺ์ เพื่อที่จะแต่งงานด้วย
แม่แม่ที่พร่ำบอกลุกชายให้หาเมีย เป็นสาวบริสุทธฺ์
ผู้ชายที่คบหลายคนเผื่อเลือก เพื่อหาสาวที่ใช่ ที่ยังบริสุทธฺ์
ชายเจ้าชู้ ที่ฟันแล้วทิ้งมาเป็นร้อย แต่อยากแต่งงานกับสาวบริสุทธฺ์
ชายหนุ่มธรรมดา ที่คบไปเรื่อยๆ โดยไม่คิดจะแต่งงาน แค่เพราะคนที่คบด้วยไม่ใช่สาวบริสุทธฺ์

ผมไม่เข้าใจ…
ผมเสียใจ…

love

Love one another, but make not a bond of love:
Let it rather be a moving sea between the shores of your souls.
Fill each other’s cup but drink not from one cup.
Give one another of your bread but eat not from the same loaf
Sing and dance together and be joyous, but let each one of you be alone,
Even as the strings of a lute are alone though they quiver with the same music.

Give your hearts, but not into each other’s keeping.
For only the hand of Life can contain your hearts.
And stand together yet not too near together:
For the pillars of the temple stand apart,
And the oak tree and the cypress grow not in each other’s shadow.

. . . . . (Kahlil Gibran)

จงรักกันและกัน แต่อย่าสร้างพันธะแห่งรัก
และขอให้ความรักนั้น เป็นเสมือนห้วงสมุทร
อันเคลื่อนไหวอยู่ระหว่างฝั่งแห่งวิญญาณของเธอทั้งสอง
จงเติมถ้วยของกันและกัน แต่อย่าดื่มจากถ้วยเดียวกัน
จงให้ขนมปังแก่กัน แต่อย่ากัดกินจากก้อนเดียวกัน
จงร้องและเริงรำด้วยกัน และจงมีความบันเทิง
แต่ขอให้แต่ละคนได้มีโอกาสอยู่โดดเดี่ยว
ดังเช่นสายพิณนั้น ต่างอยู่โดดเดี่ยว
แต่ว่าสั่นสะเทือนด้วยทำนองดนตรีเดียวกัน

จงมอบดวงใจ แต่มิใช่ต่ออีกฝ่ายหนึ่ง
เพราะหัตถ์แห่งชีวิตอมตะเท่านั้นที่จะรับดวงใจของเธอไว้ได้
และจงยืนอยู่ด้วยกัน แต่อย่าใกล้กันนัก
เพราะว่าเสาของวิหารนั้นก็ยืนอยู่ห่างกัน
และต้นโพธิ์ ต้นไทรก็ไม่อาจเติบโตใต้ร่มเงาของกันได้

….. (คาลิล ยิบราน แปลโดย ระวี ภาวิไล)

via : http://olddreamz.com/bookshelf/prophet/prophet.html

Lao Duang Deun

โอ้ละหนอดวงเดือนเอย พี่มาเว้ารักเจ้าสาวคำดวง
โอ้ดึกแล้วหนอพี่ขอลาล่วง อกพี่เป็นห่วงรักเจ้าดวงเดือนเอย
ขอลาแล้วเจ้าแก้วโกสุม พี่นี้รักเจ้าหนอขวัญตาเรียม
จะหาไหนมาเทียมโอ้เจ้าดวงเดือนเอย จะหาไหนมาเทียมโอ้เจ้าดวงเดือนเอย (ซ้ำ)
หอมกลิ่นเกสร เกสรดอกไม้ หอมกลิ่นคล้ายคล้ายเจ้าสูของเรียมเอย (ซ้ำ)
หอมกลิ่นกรุ่นครันหอมนั้นยังบ่เลย เนื้อหอมทรามเชยเอยเราละเหนอ
โอ้ละหนอนวลตาเอย พี่นี้รักแสนรักดังดวงใจ
โอ้เป็นกรรมต้องจำจากไป อกพี่อาลัยเจ้าดวงเดือนเอย
เห็นเดือนแรมเริศร้างเวหา เฝ้าแต่เบิ่งดูฟ้า(ละหนอ)เห็นมืดมน
พี่ทนทุกข์ทุกข์ทนโอ้เจ้าดวงเดือนเอย พี่ทนทุกข์ทุกข์ทนโอ้เจ้าดวงเดือนเอย
เสียงไก่ขันขานเสียงหวานเจื้อยแจ้ว หวานสุดแล้วหวานแจ้วเจื้อยเอย (ซ้ำ)
ถึงจะหวานเสนาะหวานเพราะกระไรเลย บ่แม้นทรามเชยเราละเหนอ (ซ้ำ)

Eternity

..ชั่วดินฟ้า รัก เธอ เสมอ ใจ
ที่ ฉัน รำ พัน ทุก วัน ฝันไปถึงเธอ
…อยากให้เธอ หวาน ใจ อยู่ ใกล้
พรอด รัก ร้อย เรียง ร่วมเคล้าเคียง ฉันและเธอ

…ก่อนเข้านอน ฉัน วอน ฝัน ไป
เพ้อ ครวญ ภาพเธอหลอน ให้ชวน ละเมอ
…อยากให้เป็น ของ เธอ ชั่ว ฟ้า
ดิน ได้ อย่า มี อันใดพรากไป ไกลกัน

ก่อนเข้านอน ฉัน วอน ฝัน ไป
เพ้อ ครวญ ภาพเธอหลอน ให้ชวนละเมอ
…อยากให้เป็น ของ เธอ ชั่ว ฟ้า
ดิน ได้ อย่า มี อันใดพรากไปไกลกัน…

love love love love

หากแม้นมีคนบอกว่า ความรักที่แท้จริงมีเพียงครั้งเดียว ไม่มีครั้งที่สอง อย่างนั้นคำกล่าวนี้มาตรว่าเป็นปรัชญาคำหนึ่ง แต่ไม่อาจนับเป็นเหตุผลอันเที่ยงแท้
เนื่องเพราะความรักสามารถแปรสภาพ แปรเปลี่ยนเป็นน้ำมิตร แปรเปลี่ยนเป็นน้ำใจ แปรเปลี่ยนเป็นพึ่งพาอาศัยกันและ กัน ถึงกับสามารถแปรเปลี่ยนเป็นความแค้น
จากเรื่อง เหยี่ยวนรกทะเลทราย